ایالات‌متحده باید با طالبان در افغانستان صحبت کند .
نوشته Borhan عثمان
۱۹ مارس ۲۰۱۸
بمب گذاران انتحاری از یک گروه جدایی‌طلب طالبان در ناحیه مرزی ولایت زابل در افغانستان در سال ۲۰۱۶ کشته شدند .
اعتبار
میرویس خان / خبرگزاری آسوشیتد پرس
تصویر
بمب گذاران انتحاری از یک گروه جدایی‌طلب طالبان در ناحیه مرزی ولایت زابل در افغانستان در ۲۰۱۶.Cred itCreditMirwais خان / آسوشیتدپرس پاکستان
کابل ، افغانستان - به نظر می‌رسد که طالبان پیشنهاد جسورانه رئیس‌جمهور اشرف غنی از افغانستان را مبنی بر دعوت از آن‌ها برای مذاکرات مستقیم صلح با دولت رد کرده‌است . در یک گزارش بدون امضا که هفته گذشته در وب سایت رسمی آن‌ها منتشر شد ، طالبان گفت : " اجازه صلح و جنگ با آمریکایی‌ها است … و ادعا کردند که سیاست آن‌ها مبنی بر تمایل به صحبت با مهاجمان آمریکایی در مورد صلح و ثبات به جای صحبت با رژیم برده‌داری اکنون به طور گسترده‌ای توسط تحلیلگران مستقل غربی و دیگر روشنفکران پذیرفته شده‌است ."
طالبان به جای آنکه با دولت کابل سر و کار داشته باشند ، می‌خواهند با ایالات‌متحده صحبت کنند که آن‌ها به عنوان یک بازیگر قاطع در صحنه نبرد می‌بینند . حتی با کاهش نقش نظامی مستقیم آمریکا از سال ۲۰۱۵ ، حملات هوایی و عملیات‌های هوایی آمریکا از سوی نیروهای ویژه آمریکا جدی‌ترین خطر برای طالبان محسوب می‌شود .
طی سال‌ها مصاحبه با مبارزان طالبان و رهبری ، من متوجه‌شده‌ام که روایت ایالات‌متحده که دشمن اصلی است آن‌ها را متحد می‌کند . در هفته‌های اخیر ، طالبان هم خواهان گفتگوهای صلح هستند ، اما تنها با ایالات‌متحده .
پیشنهاد آقای غنی و سخنرانی او اشاره‌ای به عقب‌نشینی احتمالی نیروهای آمریکایی و دیگر نیروهای خارجی از افغانستان نکرد که تقاضای اصلی طالبان است . اعلامیه‌ای که توسط شرکت کنندگان در جلسه فرآیند کابل در روز ۲۸ فوریه امضا شد ، که در آن آقای غنی پیشنهاد خود را مطرح کرد ، به امکان بحث در مورد این عقب‌نشینی اشاره کرد . رهبران طالبان در مورد طرحی که جلوی این مساله را مطرح نکرده بودند تردید داشتند .
advertisement
عزم طالبان برای صحبت با ایالات‌متحده با این احساس تقویت می‌شود که نخبگان حاکم در کابل تمایلی به مذاکره درباره یک توافق سیاسی ندارند و نمی‌توانند خواسته‌های اولیه گروه را انجام دهند . طالبان the جنگ را می‌بینند که حمایت نظامی و نظامی غرب از افغانستان را تضمین می‌کند ، همانگونه که منافع نخبگان حاکم را بیش از یک توافقنامه سیاسی که آن‌ها را مجبور به تقسیم قدرت می‌کند ، حفظ می‌کند . رهبران طالبان همچنین بر این باورند که تصمیم برای خارج کردن نیروهای خارجی از افغانستان با دولت افغانستان باقی نمانده است .
این کمک نمی‌کند که دولت ائتلافی آقای غنی با جنگ داخلی به نوسان درآید و با چالش‌هایی از یک دایره وسیع از سیاستمداران مخالف مواجه شود . رهبران طالبان دولت را به عنوان تنها یکی از جناح‌های متعدد افغان می‌بینند که باید به عنوان بخشی از روند صلح گسترده‌تر به آن رسیدگی کنند .
رد شدن دیرپای طالبان از مذاکرات مستقیم با دولت افغانستان مانعی بر سر راه روند صلح است . در این مورد ، گروه کوچکی از عملگرایی مورد نیاز برای یافتن راه‌حل صلح‌آمیز برای تعارض را نشان داده‌است . با این وجود ، رهبران طالبان همچنان برای گفتگوهای صلح که از سوی ایالات‌متحده ارائه می‌شود ، باز مانده‌اند . در ماه فوریه ، آن‌ها یک نامه سرگشاده به مردم آمریکا ، که خواهان گفتگوهای مستقیم بودند ، منتشر کردند .
مذاکرات صلح فورا ً مورد نیاز است اما از عدم اعتماد میان طرفین به درگیری‌ها متوقف می‌شود . رهبران طالبان که من با آن‌ها صحبت کرده‌ام ، به نظر نمی‌رسد که منافع امنیتی حیاتی ایالات‌متحده را به رسمیت بشناسند - که مهم‌ترین آن‌ها تهدید گروه‌های جهادی فراملی است که در داخل و اطراف افغانستان فعالیت می‌کنند . در عوض ، آن‌ها بر این باورند که حضور آمریکا با اهداف geostrategic و اقتصادی هدایت می‌شود . در همین حال ، برخی از مقامات آمریکایی و افغان بر این باورند که طالبان به دنبال تک‌قطبی کردن قدرت ، احیای امارت اسلامی هستند که در دهه ۱۹۹۰ در افغانستان ایجاد شده و به طور بالقوه امکان مکان‌های امن برای گروه‌هایی مانند القاعده را فراهم می‌آورد .
منبع سایت سربازی