ادوین دایر ، یک بریتانیایی ۶۱ ساله ، از جمله چهار توریست است که پس از یک جشنواره موسیقی در مالی ۲۰۰۹ ربوده شدند . دولت بریتانیا از پرداخت باج امتناع کرد و Mr. captors بعدا ً اعلام کردند که him.Cred itIntelCenter را از طریق آسوشیتد پرس کشته بودند .
وی در سخنرانی سال ۲۰۱۲ خود خطاب به گروه کارشناسی خانه چتهام در لندن گفت : " ما می‌دانیم که ماموران گروگان به دنبال ransoms بین این دولت‌ها هستند که باج را پرداخت نمی‌کنند و به نظر می‌رسد که ماموران گروگان گیران ترجیح می‌دهند که گروگان‌های آمریکایی یا انگلیسی را بگیرند ، تقریبا ً به این دلیل که آن‌ها درک می‌کنند که آن‌ها باج را دریافت نخواهند کرد ."
کشورهای غربی قراردادهای متعددی را به امضا رسانده‌اند که خواستار پایان دادن به پرداخت باج ، از جمله در سال گذشته در یک گروه از ۸ قله شدند، که در آن برخی از بزرگ‌ترین payers کنندگان اروپا بیانیه‌ای را امضا کردند که موافقت با تمبر کردن این کار را امضا کرده‌است . با این حال با توجه به گروگان‌هایی که امسال آزاد شدند و مذاکره کنندگان کهنه‌کار ، دولت‌های اروپا - به ویژه فرانسه ، اسپانیا و سوئیس - همچنان مسئول برخی از بزرگ‌ترین پرداخت‌ها از جمله بازخرید ۳۰ میلیون دلار در پاییز گذشته برای آزاد کردن چهار فرانسوی اسیر مالی هستند .
یکی از مشاوران ریاست‌جمهوری در بورکینافاسو که به تضمین آزادی چندین تن از غربی‌ها در صحرا کمک کرده‌است ، گفت او به طور معمول با دیپلمات‌های غربی خشن برخورد کرده‌است که خواستار آزادی مبارزان القاعده در زندان‌های محلی در تلاش برای بدست آوردن آزادی گروگان‌های خود شده‌اند که اغلب یکی از مزدوران دیگر است که آدم ربایان درخواست می‌کنند .
او گفت : " شما نمی‌توانید این فشار را که غرب به کشورهای آفریقایی می‌آورد را باور کنید . این شما هستید که آن‌ها را تامین مالی می‌کنید ."
او گفت : " چمدان‌ها در حال حاضر دیگر در پایتخت کشور مربوطه رها نمی‌شوند . "
این مقام که به دلایل امنیتی نخواست نامش فاش شود ، ادامه داد تا نحوه انتقال پول را توضیح دهد . او گفت که دولت‌های اروپایی یک نگهبان را اعزام می‌کنند . او با پول چند صد مایل در بیابان تا آخرین پایگاه امن سفر می‌کند و معمولا ً از Ouagadougou ، پایتخت بورکینافاسو یا نیامی در نیجر آنجا را ترک می‌کند . سپس مذاکره‌کننده و راننده‌اش در تمام روز به رانندگی ادامه می‌دهند و گاهی اوقات تمام شب از یک ترن هوایی undulating عبور می‌کنند .
advertisement
هنگامی که مذاکره‌کننده به نقطه تلاقی می‌رسد ، او صبر می‌کند تا بوق تلفن ماهواره‌ای اش با یک پیام متنی خاموش شود. در این پیام یک جفت مختصات GPS وجود دارد .
او پنج تا شش ساعت دیگر رانندگی می‌کند تا اینکه به نشانی جدید در ماسه رسید و منتظر متن بعدی است که شامل مجموعه دیگری از مختصات است . این فرآیند حداقل سه بار تکرار شده‌است تا اینکه جهادی‌ها در نهایت خودشان را نشان دهند .
این مقام گفت که این پول بر روی پتویی که مبارزان در کنار آن‌ها چهارزانو می‌نشینند شمارش می‌شود . سپس میلیون ها به محموله‌های خود تقسیم می‌شوند ، در پلاستیک پیچیده می‌شوند و صدها مایل دورتر از هم دفن می‌شوند ، جزئیاتی که پس از جلسات تکراری با گروه تروریستی پیدا کرد . آن‌ها محل را بر روی GPS شان علامت‌گذاری می‌کنند، و درست زمانی که اتومبیل‌های دفن کننده و بشکه‌های سوخت را ردیابی می‌کنند ، مسیر آن را دنبال می‌کنند .
این پول توسط دولت‌های اروپایی به عنوان پیش‌پرداخت نوشته می‌شود و یا از طریق واسطه‌ها مانند the غول هسته‌ای فرانسوی ، Areva ، یک شرکت دولتی که یک مذاکره‌کننده ارشد گفته‌است ۱۲.۵ میلیون دلار در سال ۲۰۱۱ و ۳۰ میلیون در سال ۲۰۱۳ برای آزاد کردن پنج شهروند فرانسوی پرداخت کرده‌است . ( A for) ، سخنگوی Areva ، در ایمیلی دریافت که برای پرداخت باج درخواستی داده شده‌است ) .
به گفته مقامات اروپایی و یمنی ، در یمن ، the عمان و قطر هستند که باج را به نمایندگی از دولت‌های اروپایی پرداخت می‌کنند، از جمله بیش از ۲۰ میلیون دلار برای دو گروه از گروگان‌ها که در سال گذشته آزاد شده‌اند .
منبع سایت سربازی